Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, φεύγω. Από ανθρώπους, από δουλειές, από σχέσεις, από φίλους, από συνήθειες, από έρωτες αδιέξοδους και όνειρα ανέξοδα.
Είναι όμορφο να φεύγεις. Όχι, λάθος: είναι απαραίτητο να φεύγεις.
Να φεύγεις από ανθρώπους που σε κρατάνε στη γη και δε σε αφήνουν να πετάξεις.
Να φεύγεις από ανθρώπους που θέλουν να σε αλλάξουν για να χωρέσεις στα κουτάκια που έχουν φτιάξει στο μυαλό τους.
Να φεύγεις από ανθρώπους που τους έχεις για προτεραιότητα και εκείνοι σε έχουν για δεύτερη επιλογή.
Να φεύγεις από ανθρώπους που λένε συνέχεια κακίες, που έχουν να πουν μια κακή κουβέντα για όλους. Αλλά, κυρίως, να φεύγεις από ανθρώπους που σου λένε μόνο καλά λόγια, που σε κολακεύουν και σου λένε πάντα αυτό που πιστεύουν πως θέλεις να ακούσεις. Αυτοί οι άνθρωποι δε θέλουν το καλό σου και δε θα σε κάνουν να πας μπροστά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αμείλικτοι και δεν είναι φίλοι σου. Και ο ελεύθερος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από αυλικούς.
Να φεύγεις από ανθρώπους που σε κρατάνε σφιχτά χωρίς να γνωρίζουν το γιατί.
Να φεύγεις από εκεί όπου βολεύεσαι υπερβολικά, από εκεί που δεν μπαίνεις ποτέ στη διαδικασία να ρισκάρεις, να δοκιμάσεις τις αντοχές σου, να δοκιμάσεις κάτι καινούριο. Κανείς ποτέ δεν έγινε ελεύθερος από βόλεμα.
Να φεύγεις από ανθρώπους αλλά και από δουλειές που σε εκμεταλλεύονται και σε υποτιμούν. Γιατί, αν δε φύγεις, υποτιμάς και εσύ τον εαυτό σου. Και ο Άλλος θα σε υποτιμήσει ακόμα περισσότερο. Και θα έρθει η μέρα που θα ξυπνήσεις και θα πιστεύεις πως το αξίζεις.
Να φεύγεις από έρωτες τσιγγούνηδες, λίγους και δειλούς. Από έρωτες άδειους και φιλιά άχρωμα. Να μη συμβιβάζεσαι με το κακό επειδή φοβάσαι μην πέσεις στο χειρότερο. Γιατί, καρδιά μου, είσαι ήδη στο χειρότερο.
Να φεύγεις από ανθρώπους που σε έχουν δίπλα τους μόνο και μόνο γιατί φοβούνται να μείνουν μόνοι.
Να φεύγεις από ανθρώπους που μιλάνε πάντα με λόγια και ποτέ με πράξεις. Χορτάσαμε από λέξεις. Να μάθεις να ακούς μόνο πράξεις και βλέμματα.
Να φεύγεις από ανθρώπους που δε βλέπουν χρώματα και από καταστάσεις ασπρόμαυρες. Να φεύγεις από αυτούς που ξέχασαν να γελάνε και να χορεύουν.
Να φεύγεις ακόμα και όταν νιώθεις πως σου κόβονται τα πόδια. Να φεύγεις ακριβώς τότε.
Να φεύγεις από ανθρώπους που δεν προσπάθησαν ποτέ να σε κρατήσουν. Και να μην είσαι τόσο σπάταλος με τις δεύτερες ευκαιρίες σου. Οι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, σπάνια θα τη χρειαστούν.
Πάντα φεύγω.
Και στο φευγιό μου όλοι αντιδρούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, πάντα ακούω την ίδια- αναπόφευκτη -ερώτηση: «Και πού θα πας τώρα»; Ποτέ δεν ξέρω πού θα πάω. Φεύγω για να φύγω.
Και, ξέρεις, ποιο είναι το περίεργο;
Το μόνο που θέλω είναι να νιώθω ασφαλής και, όμως, αφήνω τον εαυτό μου πάντα στον αέρα. Καμιά σιγουριά, τίποτα δεδομένο, τίποτα για να βολευτείς, κανένα λιμάνι για να αράξεις.
Κάποιο είδος αυτοτιμωρίας; Μπορεί και όχι. Πλέον έχω καταλήξει στο εξής: Μόνο σε καταστάσεις απόλυτης ελευθερίας μπορείς να νιώσεις ασφάλεια. Μόνο αν είσαι ελεύθερος μπορώ να σ’ αγαπήσω. Μόνο αν είμαι ελεύθερη μπορείς να μ’ αγαπήσεις. Ασφαλής είμαι μόνο μέσα στην ανασφάλειά μου και ο καλύτερος –και, ίσως, ο μόνος- λόγος για να φύγεις είναι το να μην έχεις πλέον κανένα λόγο για να μείνεις.
Να φεύγεις χωρίς να πεις «Μη χαθούμε» και «Θα τα λέμε». Μην ξεχνιέσαι: Φεύγεις για να χαθείς.
Να φεύγεις από διαμέρισμα που δεν είναι σπίτι και από χώρα που δεν είναι πατρίδα.
Να φεύγεις από τους φόβους σου – όσο γοητευτικοί κι αν είναι.
Να φεύγεις χωρίς αποχαιρετισμούς και μελιστάλακτες δηλώσεις, χωρίς θυμό και χωρίς πίκρα. Να μη φεύγεις εν βρασμώ. Να φεύγεις συνειδητά. Όταν θα έχουν στερέψει πια τα δάκρυα.
Να φεύγεις από εσένα όταν δεν σου αρέσει ο άνθρωπος που έχεις γίνει. Να φεύγεις για να γίνεις ο άνθρωπος που έχεις ονειρευτεί. Μη μαζεύεις παλιά σου όνειρα σαν ρακοσυλλέκτης. Δεν είσαι πια ο ίδιος άνθρωπος. Πώς θα μπορούσες να ονειρεύεσαι τα ίδια πράγματα; Να φεύγεις για να συναντήσεις τα όνειρά σου τα καινούρια.
Και, κυρίως, να φεύγεις χωρίς να ξέρεις πού θα πας μετά. Το φευγιό είναι κορύφωση και δεν του αξίζει δίχτυ ασφαλείας.
Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, θα χαρώ πολύ εάν το μοιραστείτε με άλλους που θεωρείτε πως μπορεί να τους ενδιαφέρει ή εάν το μοιραστείτε στον τοίχο σας στο Facebook ή μέσω άλλων social media με μία κοινοποίηση/share.
Επίσης, θα χαρώ πολύ να μου λέτε σχόλια και εντυπώσεις κάθε φορά που διαβάζετε κάτι.
Το επόμενο μήνυμα απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ιδιοκτήτες και διαχειριστές άλλων sites (και όχι σε απλούς χρήστες social media):
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού σε άλλο site/blog (το γνωστό μας copy paste) χωρίς την έγγραφη άδεια του loukini.gr (Λουκία Μητσάκου).
illustration by: Femke de Jong
35 σχόλια
Δυσκολο
Υπέροχο πραγματικά μπράβο σας!!!
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια!
Λουκία καλησπέρα! για το παραπάνω..απλά δεν έχω λόγια.. έβαλες στο χαρτί ότι σκέφτομαι , ότι έχω ζήσει ως τώρα… καλό απόγευμα!
Γιώργο, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Λουκία σ’ ευχαριστώ, είδα γραμμένες τις σκέψεις μου και ξεκαθάρισα τα βαθύτερα ερωτήματα μου.
Αμαλία μου! Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Το μήνυμά σου μου δίνει μεγάλη χαρά!
Μου αρεσε πολυ.
Χαίρομαι! Ευχαριστώ πολύ!
Τι έγραψες πάλι Λουκία μου!!!!!!!!Αυτό ακριβώς έκανα όταν χρειάστηκε και διάλεξα την αξιοπρέπειά μου από το να ζεί ο άλλος εις βάρος του δικού μου οξυγόνου.Τοξική σχέση ξέρεις εσύ τι σημαίνει.Διάλεξα λοιπόν εμένα και έφυγα και είναι ότι πιο σωστό έχω κάνει.Πονάς ναι αλλά είσαι περηφανή για εσένα και προχωράς ελεύθερος πιά να χαρείς τον ήλιο σου που σου τον έκρυβαν ή άφηνες να σου κρύβουν λόγω καλοσύνης οι δήθεν φίλοι.Μαθαίνεις και τους αφήνεις εκεί που ανήκουν στο μαύρο και στο τίποτα τους.Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά.Βαθιά νοήματα όπως πάντα.Αγγίζεις ψυχές Λουκία να το ξέρεις!!!!!!!!! Συνέχισε να γράφεις περιμένω και άλλα σου κείμενα με χαρά!!!!!! Πολλά φιλιά.
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Πολλά φιλιά!
Σε πάρα πολλά σημεία μου άρεσε το άρθρο. Σωστό !!! Μια παρατήρηση όμως: Η ΦΥΓΗ είναι μηχανισμός άμυνας του ΕΓΩ. Προφυλάσσει ο Εγώ μας από συντριβή, όμως υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες που ίσως σε κάποιες καταστάσεις να είναι πού σοβαρές!
Όλη μου τη ζωή αυτό κάνω…κάποιες φορές σωστό, κάποιες φορές όμως πρέπει να μένεις και να αντιμετωπίζεις πολλά από τα παραπάνω…αν το φευγιο σε κάνει ελεύθερο (που εγώ αυτο κάνω) το να μένεις σε κάνει πιο δυνατό. Υπέροχο άρθρο, Μπράβο.
[…] Να φεύγεις. […]
Καλλιά σου είναι να κάτσεις έκεια απού ‘σαι…!!!
Το καλυτερο αρθρο που διαβασα ποτε…ειμαι 19 χρονων μενω με την γιαγια μου και με αφορμη αυτο το αρθρο φευγω για αμερικη σε 3 μερες για να γινω ο ανθρωπος που ονοιρευτηκα οταν ημουν μικρος. Ευχαριστω για παντα! #Rebels (ακουστε το Children of the Wild του Steve Angello σαν αποκορυφωμα αυτου του αρθρου.)
Άποψη μου: Να φεύγεις την σωστή στιγμή…όχι με την πρώτη δυσκολία. Το άριστο είναι να μάθουμε κάτι που ως κοινωνία ξεχάσαμε την προσπάθεια , να φτιάχνουμε ότι χαλάει και μην το αφήνουμε πίσω ως σκουπίδι. Θέλει προσπάθεια να είσαι όχι σωστός αλλά άνθρωπος.
Κι εγώ είχα τη φυγή ως κύρια στρατηγική ώσπου προσφάτως, στα 40, ανακάλυψα ότι στην ουσία φεύγω από τους γονείς μου και τη θλίψη που έζησα μικρός στην οικογένεια μου. Κοίταξέ το μήπως συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Τώρα που κατάφερα να τους κατανοήσω και να τους αγαπήσω μπορώ πλέον να σταματήσω το φευγιό και να αρχίσω να ζω 🙂
Φιλικά…
Αχ ποσό εκφράζει την ψυχή μου αυτό το άρθρο. Αφού διάβασα, συνειδητοποίησα ότι τελικά το όνειρο μου είναι να φτάσω σε μια φάση στη ζωή μου στην οποία δεν θα χρειάζεται ποιά να φύγω.
παρά πολύ εγωιστικό το άρθρο που διάβασα αγαπητη Λουκία…. όταν πρέπει να φύγεις από όλα αυτά που περιέγραψες κάποια στιγμή θα θελήσεις να φύγεις και απο την ίδια τη ζωη.
θα ελεγα στα αναγραφομεα σου μενουμε! και οποιον δεν του αρεσει φευγει!
Συγχαρητήρια για το άρθρο ήταν σαν να μου μιλούσε η ψυχή μου. Μόνο που μου πήρε πολλές δεκαετίες για να το εφαρμόσω. Κι όταν αργείς πολύ η ζωή σου είναι γεμάτη άγκυρες, δύσκολο να κόψεις τις αλυσίδες.Να φεύγεις κυρίως από ανθρώπους που απομυζούν την ενέργεια σου, ζουν εις βάρος σου. Δεύτερες ευκαιρίες να δίνεις μόνο στους ανθρώπους που αποδεικνύουν ότι τους αξίζει με τις πράξεις τους. Να μάθεις να πετάς!
Κυρία Λουκία μου αρέσει ο δυναμισμός που αποπνέει το κείμενο σας. Το να φεύγεις όμως μπορεί να είναι άλλωτε εύκολη και λυτρωτική λύση και άλλωτε μια δύσκολη απόφαση. Δύσκολο είναι να φεύγεις όταν δεν το θες ή όταν σου το επιβάλλουν με τον τρόπο τους. Όμως και τότε φεύγεις γιατί σε διώχνουν όταν δεν θες να φύγεις και για κάποιο διάστημα αυτή η κατάσταση είναι επώδυνη.
Κα Μητσάκου,
Kαλημέρα σας κ σας ευχαριστώ…που υπάρχετε κ γράφετε τόσο αβίαστα και με τέλεια ελληνικά! Έμαθα για εσάς από το The secret real truth που αναδημοσίευσε κείμενό σας σχετικό με τους ανθρώπους κ τα λάθη τους, τα οποία είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι για όλους μας, αρκεί ν΄αντιλαμβανόμαστε τα “μηνύματα” που μας αφήνουν κυρίως για τον εαυτό μας. Το παραπάνω κείμενο στην παρούσα σελίδα ήταν λυτρωτικό για μένα, γιατί το διάβασα σε μια προβληματική στιγμή για την προσωπική μου ζωή…..
Κυρία Μητσάκου,
Θερμά συγχαρητήρια για το κείμενό σας. Το διάβαζα και ήταν σαν το είχα γράψει εγώ, σαν να περιέγραφα τη στάση μου απένταντι στην πρόσκαιρη ζωή μου και στον εαυτό μου, κάποια χρόνια τώρα..!!
Χαίρομαι πολύ όταν “βλέπω” και άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στον ίδιο “δρόμο” με τον δικό μου… Ή τουλάχιστον, προσπαθούν!
Να είστε καλά και πάλι συγχαρητήρια!!!!
Με φιλικους χαιρετισμούς,
Μαρίνα Τζόκα – Δημοσιογράφος
Κυρία Τζόκα, σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα τόσο όμορφα λόγια! Και εγώ χαίρομαι πάρα πολύ όταν γνωρίζω ανθρώπους που έχουμε την ίδια στάση απέναντι στη ζωή. Να είστε καλά! Και κάθε φορά που φεύγετε, να πηγαίνετε πάντα κάπου καλύτερα! Να είστε πάντα καλά!
Γεια σου Λουκία. Παραιτήθηκα πρόσφατα από το δημόσιο ως μόνιμος καθηγητής, για να ακολουθήσω το όνειρό μου ως συγγραφέας, καθώς έχω εκδώσει ήδη το πρώτο μου βιβλίο. Καταλαβαίνεις λοιπόν πόσο με άγγιξε το άρθρο σου. Ευχαριστώ για το κουράγιο που μας δίνεις.
Γιάννης Αγγουριδάκης.
Μπράβο πολύ ωραίο!!
Ευχαριστώ πάρα πολύ!
υπέροχο!!! ταυτίστηκα απιστευτα σε πάρα πολλά σημεία, θα ξαναγυρίζω να το διαβάζω για να μην ξεχνιέμαι.. ευχαριστώ
Εγώ ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια!
Τί όμορφο κείμενο!!! Και πόσο δύσκολο να ανοίξεις την πόρτα του δωματίου στο οποίο έχεις βολευτεί, αν δεν ξέρεις τί υπάρχει από πίσω.
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Πράγματι είναι εξαιρετικά δύσκολο! Αλλά αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσουμε 🙂
oti pio wraio exw diavasei gia oti exei na kanei me ta oneira kai tin katastasi pou zoume!!! polla bravo!!!!
Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Συχγαρητήρια και από εμένα > το έχω διαβάσει 5 φορές> αντιπροσωπεύει όλη τη ζωή μου ,αυτό που ζω τώρα και τα όνειρά μου για το μέλλον> λιτό και βαθυστόχαστο.