Η Μάγια Αγγέλου είναι από τους ανθρώπους που τα λόγια τους έχουν δύναμη. Και σου μιλάνε. Έχοντας ζήσει και εκείνη μια γεμάτη ζωή με όμορφες αλλά και τρομερές εμπειρίες, δίνει συμβουλές και μαθήματα ζωής. Μας λέει τι την δίδαξε η ζωή και τι μπορούμε να κάνουμε για να ζήσουμε τη ζωή μας όπως την ονειρευόμαστε. Η ίδια συνήθιζε να λέει: «Η ζωή γουστάρει να τη βουτάνε από το πέτο και να της λένε: “είμαι μαζί σου μικρή μου, φύγαμε”». Και αυτό ακριβώς έκανε και εκείνη. Και αυτό μας προτρέπει να κάνουμε και εμείς.
Η Μάγια Αγγέλου (Maya Angelou) γεννήθηκε στις 4/4/1928 στο Σαιντ Λούις της πολιτείας του Μισούρι των ΗΠΑ και έφυγε από τη ζωή στις 28/5/2014. Ήταν βραβευμένη ποιήτρια, πεζογράφος, ακτιβίστρια, καθηγήτρια πανεπιστημίου, ηθοποιός, συνθέτης, τραγουδίστρια και χορεύτρια και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές μορφές της εποχής μας. Από τα πιο γνωστά της έργα είναι το βιβλίο «Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί» (I know why the caged bird sings), το οποίο ήταν και το πρώτο της βιβλίο. Επίσης, η Μάγια Αγγέλου ήταν μέρος του κινήματος για τα δικαιώματα των μαύρων στην Αμερική στο πλευρό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Σε ηλικία 8 ετών, βιάστηκε από τον φίλο της μητέρας της. Όταν το είπε στην οικογένειά της, ο άνθρωπος αυτός βρέθηκε νεκρός. Εκείνη ένιωσε ένοχη και πίστεψε ότι τον σκότωσε κάποιος από την οικογένειά της, πίστεψε πως τον σκότωσε, στην ουσία, η εξομολόγησή της. Για πέντε ολόκληρα χρόνια δε μίλησε καθόλου, παρέμεινε σιωπηλή.
Το πραγματικό της όνομα είναι Marguerite Johnson. Υιοθέτησε το όνομα Μάγια, επειδή έτσι την αποκαλούσε ο αδερφός της. Το επώνυμό της προέρχεται από τον ελληνικής καταγωγής σύζυγό της, Αναστάσιο Αγγελόπουλο, του οποίου το όνομα αποφάσισε να κρατήσει ακόμα και μετά το χωρισμό τους. Το 2000 τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών του αμερικανικού National Endowment for the Arts και τo 2011 με το Presidential Medal of Freedom από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Είχε πάντα μεγάλη πίστη στον άνθρωπο, στην αγάπη και στην οικογένεια και αποτελεί έμπνευση για το όνειρο μιας καλύτερης ζωής.
Έχω μάθει ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι έκανες αλλά οι άνθρωποι δε θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να νιώσουν.
Όταν κάποιος σου δείχνει ποιος είναι, πίστεψέ τον από την πρώτη φορά.
Φωτογραφία Martin Godwin για την Guardian, 1999
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μαρτύριο από το να κουβαλάς μέσα σου μια ανείπωτη ιστορία.
Αν δε σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις.
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν που δε γελάει.
(Credit: AP/Jeff Daly)
Επιτυχία είναι να σου αρέσει ο εαυτός σου, να σου αρέσει αυτό που κάνεις και να σου αρέσει ο τρόπος που το κάνεις.
Φωτογραφία από τον Taylor Jewell για την Vogue
Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου είναι να συγχωρείς. Να τους συγχωρείς όλους.
Ποτέ μην κάνεις προτεραιότητα κάποιον που για εκείνον είσαι απλώς άλλη μία επιλογή.
Δεν μπορείς να συγχωρέσεις χωρίς να αγαπάς. Και δεν αναφέρομαι σε συναισθηματισμούς. Δεν αναφέρομαι σε ανοησίες. Εννοώ να έχεις αρκετό θάρρος να σηκωθείς και να πεις: «Συγχωρώ. Τελείωσα μ’ αυτό».
Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δεν αγαπούν τον εαυτό τους και παρόλα αυτά μου λένε «Σ’ αγαπώ». Υπάρχει ένα αφρικανικό ρητό που λέει: Πρόσεχε όταν ένας γυμνός σού προσφέρει το πουκάμισό του.
Αν δεν είμαι καλός με τον εαυτό μου, πώς μπορώ να περιμένω να είναι κάποιος άλλος καλός με μένα;
Μπορεί να συναντήσουμε πολλές ήττες αλλά δεν πρέπει να ηττηθούμε.
Γοητευόμαστε από την ομορφιά της πεταλούδας, αλλά σπάνια παραδεχόμαστε τις αλλαγές από τις οποίες έχει περάσει για να πετύχει αυτή την ομορφιά.
Προσπάθησε να είσαι το ουράνιο τόξο στο σύννεφο κάποιου.
Φωτογραφία από τον Taylor Jewell για την Vogue
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και στα γεγονότα. Τα γεγονότα μπορούν να κρύψουν την αλήθεια.
Το θάρρος είναι το πιο σημαντικό από όλες τις αρετές, γιατί χωρίς θάρρος δεν μπορείς να εξασκείς με συνέπεια καμία άλλη αρετή.
Ο έρωτας είναι σαν ιός. Μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε οποιαδήποτε στιγμή.
Είμαι ευγνώμων που είμαι γυναίκα. Πρέπει να έκανα κάτι υπέροχο σε κάποια άλλη ζωή.
Η πίκρα είναι σαν τον καρκίνο. Τρώει το σώμα που την φιλοξενεί. Αλλά ο θυμός είναι σαν τη φωτιά. Τα εξαγνίζει όλα.
Τίποτα δε θα δουλέψει, αν δε δουλέψεις εσύ.
Η Maya Angelou στο Sickle Cell Disease Association of America – Mobile Chapter 30th Anniversary Celebration program, 12/9/2006. (AP Photo/Press-Register, John David Mercer)
Το επίσημο site της Maya Aggelou
H Maya Angelou μιλάει για το πώς η αγάπη απελευθερώνει:
«Είμαι ευγνώμων που έχω αγαπηθεί, που αγαπιέμαι και που μπορώ να αγαπώ, γιατί η αγάπη απελευθερώνει. Δεν συγκρατεί- αυτό είναι ο εγωισμός. Η αγάπη απελευθερώνει (…) Δε δεσμεύει. Η αγάπη λέει “σ’ αγαπώ”. Σ’ αγαπώ ακόμη κι αν είσαι στην Κίνα. Σ’ αγαπώ ακόμη κι αν είσαι στην άκρη της πόλης. Σ’ αγαπώ ακόμη κι αν είσαι στο Χάρλεμ. Σ’ αγαπώ. Θα ήθελα να είμαι κοντά σου. Θα ήθελα να είμαι στην αγκαλιά σου. Θα ήθελα να ακούσω τη φωνή σου στο αυτί μου. Όμως αυτό δεν είναι εφικτό τώρα, γι’ αυτό σ’ αγαπώ. Φύγε».
Η Μάγια Αγγέλου απαγγέλλει το ποίημά της “And Still I Rise”:
Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, θα χαρώ πολύ εάν το μοιραστείτε με άλλους που θεωρείτε πως μπορεί να τους ενδιαφέρει ή εάν το μοιραστείτε στον τοίχο σας στο Facebook ή μέσω άλλων social media με μία κοινοποίηση/share.
Επίσης, θα χαρώ πολύ να μου λέτε σχόλια και εντυπώσεις κάθε φορά που διαβάζετε κάτι. 
Το επόμενο μήνυμα απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ιδιοκτήτες και διαχειριστές άλλων sites (και όχι σε απλούς χρήστες social media):
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού σε άλλο site/blog (το γνωστό μας copy paste) χωρίς την έγγραφη άδεια του loukini.gr (Λουκία Μητσάκου).
Courtesy Everett Collection
Courtesy Everett Collection
