Η Frida Kahlo είναι μία από τις αγαπημένες μου γυναίκες στην Ιστορία. Ας μην είμαστε μετριοπαθείς: Η Frida Kahlo είναι ίσως η αγαπημένη μου Γυναίκα. Ταλαντούχα, έξυπνη και δυναμική. Με πολλά προβλήματα υγείας που θα έκαναν πολύ κόσμο να τα παρατήσει και να σταματήσει να αγωνίζεται. Εκείνη, όμως, δεν το έκανε. Συνέχιζε. Κάθε φορά συνέχιζε. Ραγισμένη, ξηλωμένη, σπασμένη. Και όμως. Πάντα συνέχιζε. Ήξερε να αγαπάει όσο λίγοι άνθρωποι: Απόλυτα, παθιασμένα, με όλη της τη δύναμη. Κατάφερε να μετατρέψει τον πόνο της σε τέχνη. Σε τέχνη ουσιαστική που έμεινε στην ιστορία. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά και η ίδια: «Η ζωγραφική μου μεταφέρει το μήνυμα του πόνου». Μέσα από τους πίνακές της, από τις αυτοπροσωπογραφίες της, βλέπουμε τη ζωή της, τον πόνο της, τον έρωτά της για τον Ντιέγκο Ριβέρα, τους φόβους της. Όλα της τα συναισθήματα απαθανατίστηκαν στον καμβά. Δε θα ξεχαστεί ποτέ γιατί μέσα από την τέχνη της έλεγε αλήθεια.
Γεννημένη στο Μεξικό, στην κωμόπολη Coyoacán (6/7/1907), επηρεάστηκε από την μεξικανική καταγωγή της και στην τέχνη της, η οποία χαρακτηρίζεται από πολύ έντονα χρώματα. Στην ηλικία των έξι ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. Στα 18 της, έπαθε ένα σοβαρό ατύχημα, όπου ένα τρόλεϊ συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο βρισκόταν. Τραυματίστηκε σοβαρά και υποβλήθηκε σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων (35 εκείνη την εποχή).
Το 1929 αποφάσισε να δείξει κάποιους πίνακές της στο διάσημο ήδη τότε ζωγράφο τοιχογραφιών Diego Rivera για να της πει τη γνώμη του. Ερωτεύθηκαν και παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις της μητέρας της. «Είναι σαν να παντρεύεται ένας ελέφαντας μια περιστέρα», έλεγε εκείνη στη Frida. Ο έρωτάς τους υπήρξε δυνατός και θυελλώδης και η αγάπη τους δεν μπορούσε να ταρακουνηθεί εύκολα. Ο Diego, παρά τη μεγάλη του αγάπη για τη Frida, είχε μεγάλη αδυναμία στις γυναίκες. Και οι δύο τους είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις. Χώρισαν το 1939 και ξαναπαντρεύτηκαν το 1940. Αυτη τη φορά, αποφάσισαν να ζήσουν σε δύο διαφορετικά σπίτια τα οποία τα ένωνε ένας διάδρομος (κάτι σαν γέφυρα). Ήταν αυτός ο τρόπος που βρήκαν για να ενώσουν τις ζωές τους δύο άνθρωποι διαφορετικοί και ικανοί να πληγώσουν βαθιά ο ένας τον άλλο, που, όμως, τους ένωνε μια βαθιά αγάπη.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, η υγεία της χειροτέρευε και περνούσε μεγάλο μέρος της ζωής της στα νοσοκομεία, κάνοντας εγχειρήσεις στη σπονδυλική της στήλη. Λόγω των προβλημάτων αυτών, δεν κατάφερε ποτέ να κάνει παιδί. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αντιμετώπιζε σοβαρά προβήματα και υπέστη ακρωτηριασμό του δεξιού της ποδιού λόγω γάγγραινας. Μεγάλο μέρος της ζωής της το πέρασε ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι.
Η Frida Kahlo πέθανε σε ηλικία 47 ετών (13/7/1954). Ο Diego Rivera πέθανε τρία χρόνια αργότερα και έγραψε στην αυτοβιογραφία του: «Η ημέρα που πέθανε η Frida ήταν η πιο τραγική μέρα της ζωής μου. Δυστυχώς, κατάλαβα πολύ αργά ότι το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου ήταν η αγάπη μου για εκείνη».
Το 2010, η κυβέρνηση του Μεξικό απεικόνισε το πρόσωπο της Frida Kahlo και του Diego Rivera στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πέσος, στην έκδοση για τον εορτασμό της 200ής επετείου της ανεξαρτητοποίησης της χώρας και της 100ής επετείου της Μεξικανικής Επανάστασης.
Το τελευταίο πράγμα που έγραψε στο ημερολόγιό της ήταν το εξής: «Ελπίζω η έξοδος να είναι χαρούμενη και να μην επιστρέψω ποτέ ξανά».
Άφησε πίσω της ένα καλλιτεχνικό έργο μεγάλης αξίας, επηρέασε πάρα πολλούς καλλιτέχνες και έζησε έναν από τους μεγαλύτερους και πιο συζητημένους έρωτες στο καλλιτεχνικό στερέωμα.
23 Αποφθέγματα της Frida Kahlo
Με τα δικά της λόγια:
Εκεί που δεν μπορείς να αγαπήσεις, μη χάνεις το χρόνο σου.
Πόδια, τι τα χρειάζομαι από τη στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω;
Frida Kahlo with her pet eagle, Coyoacán, 1939 by Nickolas Muray
Πίνω για να ξεχάσω, αλλά τώρα δε θυμάμαι τι.
Αυτό που δε με σκοτώνει, με θρέφει.
Frida Kahlo photographed in front of a cactus fence, San Angel, 1938 by Nickolas Muray
Και τελικά, μπορούμε να αντέξουμε πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε ότι μπορούμε.
Εάν μπορούσα να σου δώσω ένα μόνο πράγμα, θα ήθελα να σου δώσω την ικανότητα να δεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου. Μόνο τότε θα καταλάβεις πόσο ξεχωριστός είσαι για μένα.
Frida Kahlo and Diego Rivera by Emmy Lou Packard, 1941
Μπορούμε να εφεύρουμε ρήματα; Θέλω να σου πω ένα: Εγώ σε ουρανώ. Έτσι τα φτερά μου θα απλωθούν τεράστια για να σε αγαπώ άπειρα.
Θέλησα να πνίξω τους πόνους μου στο αλκοόλ, αλλά αυτοί έμαθαν να κολυμπούν.
Συνήθιζα να πιστεύω πως ήμουν ο πιο παράξενος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά μετά σκέφτηκα πως υπάρχει πολύς κόσμος έτσι στον κόσμο. Πρέπει να υπάρχει κάποια σαν εμένα που να νιώθει παράξενη και σπασμένη με τον ίδιο τρόπο που νιώθω κι εγώ. Τη φαντάζομαι και φαντάζομαι πως και εκείνη βρίσκεται κάπου εκεί έξω και σκέφτεται εμένα. Λοιπόν, ελπίζω πως, εάν είσαι κάπου εκεί έξω και διαβάζεις αυτό εδώ, να ξέρεις πως ναι, είναι αλήθεια, εγώ είμαι εδώ και είμαι τόσο παράξενη όσο και εσύ.
Frida Kahlo with Olmeca figurine, Coyoacán, 1939, by Nickolas Muray
Γιατρέ, αν με αφήσεις να πιω αυτή την τεκίλα, σου υπόσχομαι πως δε θα πιω στην κηδεία μου.
Θα ήθελα να σου δώσω όλα αυτά που δεν είχες ποτέ και ούτε καν έτσι δε θα μπορούσες να μάθεις πόσο υπέροχο είναι να μπορώ να σε αγαπώ.
Σ’ αγαπώ… Σε ευχαριστώ που ζεις, γιατί εχθές με άφησες να αγγίξω το πιο κρυφό σου φως και γιατί είπες με τη φωνή σου και με τα μάτια σου αυτό που περίμενα όλη μου τη ζωή.
Σ’ αγαπώ πιο πολύ και από το ίδιο μου το δέρμα.
Αξίζεις τα καλύτερα, γιατί είσαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που σ’ αυτό τον μίζερο κόσμο συνεχίζουν να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και αυτό είναι το μόνο που μετράει στ’ αλήθεια.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το γέλιο.
Ποτέ δε ζωγραφίζω όνειρα ή εφιάλτες. Ζωγραφίζω τη δική μου πραγματικότητα.
Frida Kahlo by Leo Matiz, 1941.
Ζωγραφίζω τον εαυτό μου, γιατί είμαι ο άνθρωπος που γνωρίζω καλύτερα.
Self-portrait with Monkey, 1938 by Frida Kahlo
Δεν είμαι άρρωστη, είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω.
Πολλές φορές προτιμώ να μιλώ με τους εργάτες, τους ξυλουργούς, τους τσαγκάρηδες παρά με αυτούς τους ανόητους που αποκαλούν τον εαυτό τους μορφωμένο.
Είχα δύο μεγάλα ατυχήματα στη ζωή μου. Το ένα ήταν το τρόλεϊ και το άλλο ήταν ο Ντιέγο. Ο Ντιέγο ήταν σαφώς το χειρότερο.
Frida Kahlo and Diego Rivera, Coyoacán, 1938, by Nickolas Muray
Ζωγραφίζω λουλούδια για να μην πεθάνουν.
Flower of Life (Flame Flower), 1943 – by Frida Kahlo
Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, όλα κινούνται, όλα περιστρέφονται, όλα πετούν και φεύγουν μακριά.
Frida Kahlo with Magenta Rebozo, New York, 1939 by Nickolas Muray
Ελπίζω η έξοδος να είναι χαρούμενη και να μην επιστρέψω ποτέ ξανά. (Τα τελευταία λόγια που έγραψε στο ημερολόγιό της)
Frida Kahlo on White Bench, New York, 1939 by Nickolas Muray
Ερωτικά γράμματα της Φρίντα Κάλο στον Ντιέγκο Ριβέρα:
«Ντιέγκο, Τίποτα δε συγκρίνεται με τα χέρια σου. Τίποτα με το χρυσοπράσινο των ματιών σου. Το σώμα μου γεμίζει με εσένα μέρες πολλές. Είσαι ο καθρέπτης της νύχτας. Η βιολετί λάμψη της αστραπής. Η υγρασία της γης. Η φωλιά από τις μασχάλες σου είναι το καταφύγιό μου. Όλη μου η χαρά βρίσκεται στο να νιώθω τη ζωή να αναβλύζει από εσένα και να γεμίζει όλα τα μονοπάτια των νεύρων μου που σου ανήκουν, τα μάτια σου, πράσινα σπαθιά μέσα στη σάρκα μου, κύματα ανάμεσα στα χέρια μας. Μόνο εσύ στο χώρο γεμάτο από ήχους. Στη σκιά και στο φως… Εσύ είσαι όλοι οι συνδυασμοί των αριθμών. Η ζωή. Η επιθυμία μου είναι να καταλάβω τη γραμμή, τη φόρμα, την κίνηση. Εσύ γεμίζεις και εγώ λαμβάνω. Η λέξη σου διασχίζει όλο το χώρο και φτάνει στα κύτταρά μου που είναι τα άστρα μου και πάει στα κύτταρά σου που είναι το φως μου».
(1940) «Ντιέγκο, αγάπη μου, Μην ξεχνάς πως μόλις τελειώσεις την τοιχογραφία θα είμαστε μαζί για πάντα, χωρίς καυγάδες ούτε τίποτα άλλο, μόνο θα αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Να μη φέρεσαι άσχημα και να κάνεις ό,τι σου λέει η Έμυ Λου. Σε λατρεύω περισσότερο από ποτέ, Το κοριτσάκι σου Η Φρίντα (Να μου γράψεις)».
19 Αυγούστου, 1939 «Αγόρι μου, Σήμερα κλείνουν δέκα χρόνια από τότε που παντρευτήκαμε. Εσύ σίγουρα ούτε που θα θυμάσαι ούτε τη μέρα ούτε την ημερομηνία ούτε τίποτα. Εγώ ναι, εδώ σου στέλνω αυτά τα λουλούδια, και σε καθένα από αυτά πολλά φιλιά και την ίδια αγάπη όπως πάντα. … Σε λατρεύει Η Φρίντα σου».
Ντιέγκο: Αγάπη μου, σήμερα σε θυμήθηκα ακόμα και αν δεν το αξίζεις πρέπει να παραδεχτώ πως σε αγαπώ. Πώς να ξεχάσω εκείνη τη μέρα όταν σε ρώτησα για τους πίνακές μου για πρώτη φορά. Εγώ μια χαζή κοπελίτσα, εσύ μεγάλος κύριος με το λάγνο βλέμμα μού έδωσες εκείνη την απάντηση, Ντιέγκο της ψυχής μου να θυμάσαι πως πάντα θα σε αγαπώ ακόμα και αν δεν είσαι στο πλευρό μου. Εγώ μέσα στη μοναξιά μου σου λέω, το να αγαπάς δεν είναι αμαρτία απέναντι στο Θεό. Αγάπη μου ακόμα σου λέω εάν θέλεις, να επιστρέψεις. Πάντα θα σε περιμένω. Η απουσία σου με σκοτώνει. Ρωτάω την καρδιά μου γιατί εσύ και όχι κάποιος άλλος. Φρίντα Κ.
10 έργα της Frida Kahlo:
Las dos Fridas (Οι δύο Φρίντες), 1939
La columna rota (Η σπασμένη σπονδυλική στήλη), 1944
El venado herido (Το πληγωμένο ελάφι), 1946
Autorretrato con collar de espinas (Αυτοπροσωπογραφία με κολιέ από αγκάθια), 1940
Autorretrato como tehuana
(Diego en mis pensamientos) – Αυτοπροσωπογραφία ως Ινδιάνα ιθαγενής Τεχουάνα (Ο Ντιέγκο στις σκέψεις μου), 1943
Autorretrato con pelo corto (Αυτοπροσωπογραφία µε κοντά μαλλιά), 1940
Autorretrato en la frontera entre México y los Estados Unidos (Αυτοπροσωπογραφία στα σύνορα ανάμεσα στο Μεξικό και τις Η.Π.Α), 1932
Lo que agua me dió (Αυτό που μου έδωσε το νερό), 1938
Frida y Diego Rivera (Η Φρίντα και ο Ντιέγκο Ριβέρα), 1931
Sin Esperanza (Χωρίς ελπίδα), 1945
Βίντεο με τη Frida Kahlo και τον Diego Rivera:
Το Γαλάζιο Σπίτι της Φρίντα Κάλο (La Casa Azul) όπου έζησε στο Μεξικό είναι μουσείο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά της αντικείμενα. Το επίσημο site του Μουσείου Frida Kahlo στο Μεξικό http://www.museofridakahlo.org.mx/#_=_ και η σελίδα του Μουσείου στο Facebook https://www.facebook.com/museofridakahlo/
La Casa Azul, Mexico
Η ζωή της Frida Kahlo έγινε ταινία το 2002 με τίτλο Frida σε σκηνοθεσία της Julie Taymor και με πρωταγωνίστρια τη Salma Hayek. Πρόκειται για μία πολύ καλή μεταφορά, μία υπέροχη ταινία και ένα επίσης υπέροχο soundtrack. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εδώ μπορείτε να δείτε το trailer της ταινίας: και εδώ μπορείτε να ακούσετε το soundtrack της ταινίας:
Frida Kahlo, New York, 1946, by Nickolas Muray
Frida Kahlo, Coyoacán, 1939, by Nickolas Muray
Frida Kahlo with Granizo, Coyoacán, 1939, by Nickolas Muray
Frida Kahlo as photographed by her father, Guillermo Kahlo
Frida Kahlo with Chavela Vargas, 1945, by Nickolas Muray
Frida Kahlo leaning on a sculpture by Mardonio Magaña, Coyoacán, 1939, by Nickolas Muray
Frida Kahlo by Nickolas Muray
Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, θα χαρώ πολύ εάν το μοιραστείτε με άλλους που θεωρείτε πως μπορεί να τους ενδιαφέρει ή εάν το μοιραστείτε στον τοίχο σας στο Facebook ή μέσω άλλων social media με μία κοινοποίηση/share.
Επίσης, θα χαρώ πολύ να μου λέτε σχόλια και εντυπώσεις κάθε φορά που διαβάζετε κάτι. 
Το επόμενο μήνυμα απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ιδιοκτήτες και διαχειριστές άλλων sites (και όχι σε απλούς χρήστες social media):
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού σε άλλο site/blog (το γνωστό μας copy paste) χωρίς την έγγραφη άδεια του loukini.gr (Λουκία Μητσάκου).
3 σχόλια
Πολύ μεγάλη η προσφορά σας γιά να ξαναθυμηθούμε την Frida και τον σπουδαίο άντρα της Diego.
Άγγελος Ι. Άνδρέου
Σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σας λόγια! Χάρηκα πολύ που το βρήκατε ενδιαφέρον!
[…] την Frida Kahlo από τo αφιέρωμα της Λουκίας Μητσάκου για την ζωή της. Εκεί γνώρισα αυτή την μικροκαμωμένη, ταλαντούχα, […]