Ο τέλειος γονιός δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και το τέλειο παιδί. Ούτε, φυσικά, υπάρχει μια τέλεια σχέση μεταξύ τους. Ούτε η ζωή η ίδια δεν ήταν και δε θα είναι ποτέ τέλεια. Πώς μπορούμε, όμως, να χρησιμοποιήσουμε τα λάθη που κάνουμε στη σχέση γονιού- παιδιού για να έρθουμε πιο κοντά αντί να απομακρυνθούμε; Η ταινία μικρού μήκους Papa είναι η πρώτη ταινία της Νεοϋορκέζας Natalie Labarre. Και είναι πραγματικά υπέροχη.
Στη σύνοψη της ταινίας μικρού μήκους διαβάζουμε: «Ένας εκκεντρικός εφευρέτης συνειδητοποιεί πως δεν είναι ο τέλειος πατέρας και, μια μέρα, φτιάχνει έναν».
Βλέπουμε την εύθραυστη σχέση ανάμεσα σε έναν εσωστρεφή πατέρα- εφευρέτη και την εξωστρεφή του κόρη, που –αν και αγαπιούνται- βλέπουν τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Η ιστορία αφηγείται την εν μέρει δυσλειτουργική τους σχέση, χωρίς να σταματήσουμε ούτε στιγμή να συμπαθούμε και τους δύο πρωταγωνιστές ξεχωριστά. Και οι δύο χαρακτήρες, αν και πολύ διαφορετικοί, είναι τόσο αληθινοί που μπορείς να ταυτιστείς μαζί τους. Η Natalie Labarre έχει αντλήσει την έμπνευσή της από τα δικά της βιώματα και λέει χαρακτηριστικά: «Ήθελα να φτιάξω μια ταινία που να βοηθήσει στην εξήγηση της περίπλοκης αλλά πολύ στενής σχέσης που έχω με τον πατέρα μου και τους συμβιβασμούς που μάθαμε να κάνουμε ο ένας για τον άλλο, ειδικά επειδή εκείνον τον καιρό δεν σεβόταν το animation και ευχόταν να ήμουν αντ’ αυτού ζωγράφος». Η ίδια σκέφτεται να κάνει την ταινία μικρού μήκους Papa και βιβλίο.
Μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πως πάντα θα γίνονται λάθη –και από εμάς και από τους άλλους. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα τα διαχειριστούμε και πως θα τα χρησιμοποιήσουμε για να έρθουμε πιο κοντά αντί να απομακρυνθούμε.
Πόσο εύκολο είναι να είσαι γονιός; Καθόλου. Πόσο πιθανό είναι να μην κάνεις λάθη στο μεγάλωμα των παιδιών σου και στη μεταξύ σας σχέση; Είναι εντελώς απίθανο. Βασικά, δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αλλά δεν πειράζει. Αυτό που έχει σημασία είναι να προσέξουμε τι έχει πραγματικά ανάγκη ο άλλος και να μην υποθέσουμε αφελώς πως το ξέρουμε ήδη. Αυτό που έχει σημασία είναι να μαθαίνουμε κάθε φορά από τα λάθη μας ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τουλάχιστον τα ίδια και να τα χρησιμοποιήσουμε για να έρθουμε πιο κοντά με τον άλλο, για να βελτιώσουμε τη μεταξύ μας σχέση. Εξ’ άλλου ποιος έχει ανάγκη από έναν τέλειο γονιό; Και ποιος έχει ανάγκη από ένα τέλειο παιδί; Αυτό που μας νοιάζει πάντα είναι ο άλλος να είναι δίπλα μας, να μας ακούει και να μας αγαπάει. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Το παιδί δεν χρειάζεται έναν τέλειο γονιό. Χρειάζεται τον δικό του γονιό.
Η ταινία δεν περιέχει διάλογο.
Μπορείτε να δείτε την εξάλεπτη ταινία μικρού μήκους και εδώ
Η ταινία μικρού μήκους Papa στο Tumbl
Η δουλειά της Natalie Labarre στο Cargo Collective
Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, θα χαρώ πολύ εάν το μοιραστείτε με άλλους που θεωρείτε πως μπορεί να τους ενδιαφέρει ή εάν το μοιραστείτε στον τοίχο σας στο Facebook ή μέσω άλλων social media με μία κοινοποίηση/share.
Επίσης, θα χαρώ πολύ να μου λέτε σχόλια και εντυπώσεις κάθε φορά που διαβάζετε κάτι.
Το επόμενο μήνυμα απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ιδιοκτήτες και διαχειριστές άλλων sites (και όχι σε απλούς χρήστες social media):
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού σε άλλο site/blog (το γνωστό μας copy paste) χωρίς την έγγραφη άδεια του loukini.gr (Λουκία Μητσάκου).
