Η Elizabeth Taylor δεν είναι απλώς η γυναίκα με τα πιο όμορφα μάτια στην ιστορία του Hollywood. Δεν είναι απλώς η όμορφη γυναίκα με τα μάτια τα βιολετί ούτε η γυναίκα με τους πολλούς γάμους. Δεν είναι η γυναίκα με τη μεγάλη αδυναμία στα κοσμήματα και στα αρώματα ούτε εκείνη που προτάθηκε 5 φορές για βραβείο Όσκαρ και κέρδισε τις δύο. Όχι, αυτά φαντάζουν δευτερεύοντα. Η Elizabeth Taylor είναι πρωτίστως η γυναίκα που μας έμαθε πως όσες φορές κι αν πέσεις, μπορείς άλλες τόσες και να σηκωθείς. Και να είσαι δυνατός. Και να συνεχίζεις να ζεις. Είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα δύναμης, αντοχής, υπομονής και επιμονής. Είναι η γυναίκα που ποτέ δεν το έβαλε κάτω από τις αλλεπάλληλες δυσκολίες της ζωής. Είναι έμπνευση. Η ίδια συνήθιζε να λέει: «Απλώς το κάνεις. Πιέζεις τον εαυτό σου να σηκωθεί. Πιέζεις τον εαυτό σου να βάλει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και, που να πάρει, αρνείσαι να το αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Πολεμάς. Κλαις. Καταριέσαι. Και μετά συνεχίζεις να ζεις. Έτσι τα κατάφερα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος».
Η Elizabeth Rosemond Taylor γεννήθηκε στις 27/2/1932 στο Λονδίνο και επέστρεψε στις Η.Π.Α με τους Αμερικανούς γονείς της σε ηλικία 7 ετών μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδί θαύμα το 1943. Είναι μία από τις μεγαλύτερες σταρ του αμερικανικού κινηματογράφου με δύο βραβεία Όσκαρ στο ενεργητικό της: το πρώτο για την ταινία «Ζήσαμε στην Αμαρτία» (BUtterfield 8) του 1960 και το δεύτερο για το «Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» (Who’s Afraid of Virginia Woolf? ) του 1966. Πρωταγωνίστησε σε πολλές πασίγνωστες ταινίες, όπως: «Μια θέση στον ήλιο» (A Place in the Sun) του 1951, «Ο Γίγας» (Giant) του 1955, «Λυσσασμένη Γάτα» (Cat on a Hot Tin Roof) του 1958, «Ξαφνικά, Πέρυσι το Καλοκαίρι» (Suddenly, Last Summer) του 1959 και, φυσικά, «Κλεοπάτρα» (Cleopatra) του 1963. Κατά τη διάρκεια των πολλών γυρισμάτων της καριέρας της, της «κόλλησε» και το παρατσούκλι «One-shot-Liz», που αναφέρεται στην ικανότητά της να γυρίζει μία σκηνή με μία και μόνο λήψη.
Είναι μία από τις τελευταίες σταρ της παλιάς εποχής του Hollywood και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει στην έβδομη θέση στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών. Στην Taylor ανήκει ακόμη και σήμερα το ρεκόρ εμφανίσεων σε εξώφυλλα περιοδικών. Το 2000 η Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας τής είχε αποδώσει τον τίτλο τιμής της Dame.
Γεννήθηκε με μία σπάνια γενετική μετάλλαξη, που ονομάζεται διστιχίαση, και γι’ αυτό το λόγο είχε δύο σειρές βλεφαρίδων. Η μητέρα της όταν το έμαθε, λέγεται ότι αντέδρασε με αυτά τα λόγια: «Λοιπόν»-είπε ψυχρά- «αυτό δεν ακούγεται δα και τόσο τρομερό». Αντιμετώπιζε πάντα διάφορα προβλήματα υγείας: Γεννήθηκε με σκολίωση, κάτι που την έκανε να αντιμετωπίζει προβλήματα στην πλάτη και τη μέση καθόλη τη διάρκεια της ζωής της και έπεσε από το άλογό της στα γυρίσματα της ταινίας National Velvet το 1944, σε ηλικία 12 ετών -κάτι που έκανε ακόμα πιο έντονο το ήδη υπάρχον πρόβλημά της. Στα 21 της είχε ένα ατύχημα στα γυρίσματα της ταινίας Elephant Walk και έπρεπε να εγχειριστεί για να διατηρήσει την όρασή της. Υπέφερε δύο φορές από βαριές περιπτώσεις πνευμονίας (το 1961 και το 1990) και υπέστη τραχειοτομή και μία φορά ακόμα είχε λοίμωξη του αναπνευστικού. Έπρεπε να εγχειριστεί για αντικατάσταση και των δύο ισχίων της (με ένα χρόνο διαφορά ανάμεσά τους). Μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο διαγνώστηκε με έναν όγκο στον εγκέφαλο, τον οποίο τελικά και αφαίρεσε (μετά αποδείχθηκε καλοήθης). Πάλεψε με τον καρκίνο του δέρματος και υπέστη χημειοθεραπείες. Έκανε χειρουργείο στη σπονδυλική στήλη. Το 2004 διαγνώστηκε με καρδιακή ανεπάρκεια και εφτά χρόνια αργότερα, έχασε τη ζωή της από αυτό ακριβώς.
Πολλές φορές έφτασε κοντά στο θάνατο. Ποτέ, όμως, δεν το έβαλε κάτω. Η ίδια έλεγε: «Τα σκαμπανεβάσματα, τα προβλήματα και το άγχος, μαζί με όλη την ευτυχία, μου έδωσαν την αισιοδοξία και την ελπίδα, διότι είμαι η ζωντανή απόδειξη της επιβίωσης. Έχω περάσει καταστάσεις που θα έριχναν κάτω κι ένα βόδι». Μια άλλη φορά είχε πει: «Ο κόσμος πρέπει να σκέφτεται “Θεέ μου, είναι ακόμα ζωντανή;” – αλλά έχω μια ανθεκτικότητα που με κάνει να συνεχίζω να αγωνίζομαι. Είναι το πιο τρομερό πράγμα – συνεχίζω να επιστρέφω». Στο τελευταίο πάρτι που έκανε για τα 79α γενέθλιά της, όταν οι φίλοι της σήκωσαν τα ποτήρια τους για να της ευχηθούν εμφανώς συγκινημένοι (καθώς η υγεία της την πρόδιδε ολοένα και περισσότερο), η Elizabeth Taylor είπε: «Όχι ακόμα! Μη βουρκώνετε. Δεν έχω πεθάνει, χρυσά μου»!
Επηρεασμένη από το θάνατο του φίλου της, Rock Hudson, το 1985 από AIDS (ήταν συμπρωταγωνιστές στον «Γίγαντα» μαζί με τον James Dean), η Taylor δημιούργησε την ίδια χρονιά το Αμερικανικό Ίδρυμα για την Έρευνα του AIDS (ΕΤΑF). Ο Hudson ήταν η πρώτη δημοσιότητα που πέθανε από τον ιό του AIDS και η Taylor μέσα από προσωπικό αγώνα κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό των 50 εκατομμυρίων δολαρίων για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας του 20ού αιώνα και για την σωστή ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τον ιό. «Σε μια εποχή που ο περισσότερος κόσμος φοβόταν να αγγίξει ανθρώπους που έπασχαν από ΑΙDS, η Ελίζαμπεθ πήγαινε στα νοσοκομεία και φιλούσε τους ασθενείς» είχε πει ο προσωπικός κομμωτής της. Η ίδια είχε δηλώσει στο Φεστιβάλ Καννών το 2001, στο πλαίσιο της καμπάνιας της Cinema Αgainst ΑΙDS: «Αν τα λεφτά δεν είναι για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο, τότε γιατί υπάρχουν;».
Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, η Elizabeth Taylor είχε αποσυρθεί από τον κινηματογράφο και είχε αφοσιωθεί στον ακτιβισμό. To 1993 τιμήθηκε με το τρίτο της Όσκαρ, αυτή τη φορά ένα βραβείο τιμητικό για την ανθρωπιστική της δράση. Το 1999 δεν παρευρέθηκε στην τελετή απονομής των Όσκαρ, διαμαρτυρόμενη για τον πόλεμο στο Ιράκ.
Η Elizabeth Taylor δεν ήταν σταρ μόνο στη μεγάλη οθόνη αλλά και στην προσωπική της ζωή. Η ερωτική ζωή της υπήρξε πολυτάραχη. Έκανε 8 γάμους με 7 άντρες (παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Richard Burton). Ο γάμος με τη μικρότερη διάρκεια ήταν με τον πρώτο της σύζυγο, τον Conrad Nicky Hilton, ο οποίος διήρκεσε μόλις 9 μήνες (καθώς- όπως λέγεται -εκείνος αντιμετώπιζε προβλήματα αλκοολισμού και την κακοποιούσε). Ο γάμος με τη μεγαλύτερη διάρκεια ήταν με τον Richard Burton, ο οποίος κράτησε δέκα χρόνια την πρώτη φορά και ακόμα ένα χρόνο τη δεύτερη φορά που παντρεύτηκαν το 1975. Έκανε τρία παιδιά και υιοθέτησε ένα τέταρτο με τον Burton. Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο γιατί παντρεύεται τόσο συχνά, απάντησε: «Δεν ξέρω χρυσό μου, απλώς μου ’ρχεται».
15/3/1964: Η Elizabeth Taylor παντρεύεται τον Richard Burton. (Photo by Express/Express/Getty Images)
Ο έρωτας της Elizabeth Taylor με τον Richard Burton είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αξιομνημόνευτους έρωτες του Hollywood. Γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της ταινίας «Κλεοπάτρα» και από την πρώτη φορά που κοιτάχτηκαν, δεν κατάφεραν να ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλο.
Το πρώτο τους φιλί στα γυρίσματα κράτησε τόσο πολύ που ο σκηνοθέτης αναγκάστηκε να περιμένει και να τους ρωτήσει αν μπορεί να πει ‘cut’ και να σταματήσουν το γύρισμα της σκηνής. Συνέχισαν να φιλιούνται. Έκαναν σχέση, αν και ήταν και οι δύο παντρεμένοι. Δεν κατάφεραν, όμως, να την κρατήσουν κρυφή και έγιναν αμέτρητες φορές είδηση και πρωτοσέλιδο στα ταμπλόιντς. Το Βατικανό επενέβη για να καταδικάσει τη σχέση τους και να βάλει την Elizabeth Taylor στη μαύρη λίστα του αλλά και να την καταδικάσει για την «ερωτική της αλητεία».
Ο έρωτάς τους γεμάτος πάθος, αλκοόλ, καυγάδες. Ο στενός τους κύκλος συνήθιζε να λέει πως στο ζευγάρι σχεδόν άρεσε να προσβάλλει ο ένας τον άλλον και να μαλώνουν.
Η θυελλώδης σχέση τους έληξε δέκα χρόνια μετά αλλά, όταν συναντήθηκαν ένα χρόνο μετά το διαζύγιο για να συζητήσουν κάποια οικονομικά θέματα, κατέληξαν πάλι μαζί και ερωτευμένοι. Οι συνήθειές τους επανήλθαν σύντομα. Ο Burton είχε πει για τη σχέση τους: «Δεν μπορείς να τρίβεις δύο κομμάτια δυναμίτη και να μην περιμένεις να γίνει έκρηξη».
6/3/1964: Η Elizabeth Taylor κουρεύει τον Richard Burton. (Φωτογραφία: William Lovelace/Express/Getty Images)
«Μπορώ να φύγω μακριά της για χίλια χρόνια και ακόμα θα είναι το μωρό μου. Η αγάπη μας είναι τόσο ανεξέλεγκτη που καίμε ο ένας τον άλλον», έχει πει –μεταξύ άλλων- ο Richard Burton για τον έρωτά τους. Έναν έρωτα που οι περισσότεροι αποκαλούν τον «έρωτα του αιώνα».
Η Elizabeth Taylor έφυγε από τη ζωή στις 23/3/2011 σε μια ιδιωτική κλινική του Λος Άντζελες από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 79 ετών.
Μία γυναίκα – θρύλος. Για την καριέρα της, για την ομορφιά της, για τα βιολετί της μάτια, για την αγάπη της στα διαμάντια, τους πολύτιμους λίθους και τα αρώματα. Για την πολύκροτη ερωτική της ζωή. Για την ακτιβιστική της δράση. Αλλά, κυρίως, για την υπομονή και την επιμονή της, για το κουράγιο της. Για όλα αυτά που πέρασε και δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Γιατί, πέρα από κάθε δυσκολία, πέρα από κάθε αναποδιά, πέρα από κάθε ήττα, εκείνη συνέχισε να αγωνίζεται και να ελπίζει. Να μάχεται πάντα για μια καλύτερη υγεία, για έναν καλύτερο έρωτα, για μια καλύτερη ζωή, για έναν καλύτερο κόσμο.
Με τα δικά της λόγια:
Απλώς το κάνεις. Πιέζεις τον εαυτό σου να σηκωθεί. Πιέζεις τον εαυτό σου να βάλει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και, που να πάρει, αρνείσαι να το αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Πολεμάς. Κλαις. Καταριέσαι. Και μετά συνεχίζεις να ζεις. Έτσι τα κατάφερα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που δεν έχουν ελαττώματα, είναι ότι, γενικώς, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα έχουν κάποιες πολύ ενοχλητικές αρετές.
Είμαι ο άνθρωπος που επιβιώνει- ένα ζωντανό παράδειγμα του τι μπορεί να περάσει κανείς και να επιβιώσει.
Φτιάξε ένα ποτό, βάλε λίγο κραγιόν και μάζεψε τα κομμάτια σου.
Τα μεγάλα κορίτσια χρειάζονται και μεγάλα διαμάντια.
Έχω σώμα γυναίκας και συναισθήματα παιδιού.
Λατρεύω να φοράω κοσμήματα, αλλά όχι επειδή είναι δικά μου. Δεν μπορείς να κατέχεις τη λάμψη, μπορείς μόνο να τη θαυμάζεις.
Ανακαλύπτεις ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι σου όταν εμπλακείς σε ένα σκάνδαλο.
Είναι παράξενο που τα χρόνια μάς διδάσκουν την υπομονή. Που όσο λιγότερος ο χρόνος που μας απομένει, τόσο περισσότερη η ικανότητά μας να περιμένουμε.
Νιώθω πολύ ριψοκίνδυνη. Υπάρχουν τόσες πόρτες να ανοίξει κανείς και δε φοβάμαι να δω τι έχουν μέσα.
Η μητέρα μου λέει πως δεν είχα ανοίξει τα μάτια για οχτώ μέρες από τότε που γεννήθηκα, αλλά όταν τα άνοιξα, το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ένα δαχτυλίδι αρραβώνων. Εθίστηκα.
Έπεσα από το ροζ συννεφάκι μου με έναν δυνατό γδούπο.
Τα έχω περάσει όλα, μωρό μου, είμαι η Μάνα Κουράγιο.
Η επιτυχία είναι ένα υπέροχο αποσμητικό.
Εάν κάποιος είναι αρκετά χαζός ώστε να μου προσφέρει ένα εκατομμύριο δολάρια για να κάνει μια ταινία, εγώ σίγουρα δεν είμαι αρκετά χαζή ώστε να αρνηθώ.
Έχω κοιμηθεί μόνο με άντρες που έχω παντρευτεί. Πόσες γυναίκες μπορούν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο;
Όταν οι άνθρωποι λένε «Αυτή τα είχε όλα», έχω μία απάντηση: Δεν είχα το αύριο.
Το επίσημο site της Elizabeth Taylor
Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, θα χαρώ πολύ εάν το μοιραστείτε με άλλους που θεωρείτε πως μπορεί να τους ενδιαφέρει ή εάν το μοιραστείτε στον τοίχο σας στο Facebook ή μέσω άλλων social media με μία κοινοποίηση/share.
Επίσης, θα χαρώ πολύ να μου λέτε σχόλια και εντυπώσεις κάθε φορά που διαβάζετε κάτι.
Το επόμενο μήνυμα απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε ιδιοκτήτες και διαχειριστές άλλων sites (και όχι σε απλούς χρήστες social media):
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού σε άλλο site/blog (το γνωστό μας copy paste) χωρίς την έγγραφη άδεια του loukini.gr (Λουκία Μητσάκου).
